Güz yağmurların ilk damlaları,
Sümbüllerin kan ağlayan yaprakları,
gibi parça parça;
Toprakların ince sesli müziklerinden,
daha fazla titreyerek dökülüyor.
Sana mektuplar yazıyor,
Kendilerini tanıtıyorlar.
Zevklerine ortak olmak istiyorlar.
Rüyalarımda karanlık gölgenin ardından,
bana bakan bir endişe görüyorum hep.
Hiç gelmeyeceğini söyleyip duruyorlar.
Damarlarımdaki kan hüzünle kaynamaya başladı.
Seni hiç görmedim
Seni hiç hissetmedim
Sana hiç dokunmadım
ama gelirsin, değil mi?
Yorumlar
Yorum Gönder