Mektupların gölgesine sığınmıştı korku dolu gözler. Tuhaftı bu dünya, hasret gibi, yarım kalan gözyaşı misali. Sessiz çiçeklerle süslenmişti giysiler, hasret yüklü dallarsa bükmüştü boynunu çaresizce. Sana yazdığım mektupları okuyorum tekrar ve tekrar. Hâlâ devam ediyor gönlüm özlemini göklere haykırmaya. Şimdi geçiyorum çocukları, yağmuru ve seni… Uzak bir akşama uzanıyor umutlarım. Bir gölün kıyıya uzandığı gibi. Gölün kıyısındaki taşlar, sahildeki kum taneleri, hepsi şahit sevgilim; sana olan hasretime.
Çok güzel çok beğendim başarıların daim olsun
YanıtlaSil