Mutluluk bana göre sevdiğin insanlarla olmak, sevdiğin şeyleri yapmak. Tabii ki bunları yaparken başkalarının da mutluluğunu düşünmek. Sadece kendini düşünmemek! Yanındaki kişi seninle mutlu olmuyorsa sen de mutlu olamazsın. Sen ne kadar mutlu olmak istesen de... Hayat her zaman karşına mutluluk getirmez. Bazen keder, bazen hüzün, bazen de ayrılık... Ama mutluluğu bulduğunda da onu bırakmamak gerekir. Bazen mutluluk insana çok uzakmış gibi gelir ama o mutluluk senin çok yakınındadır. Önemli olan mutlu olmayı istemek. İstediğin takdirde zaten o mutluluk seni bulacaktır.
İnsan bazen düşünmeden edemiyor. Ben neden mutlu
değilim diye. Bazen hayat yorar bizi. Hayattan yoruluruz, mutlu olmak için
çabalamaktan yoruluruz. Bunları düşünürken de başkaları senin yerine de mutlu
olur. Bazen fazla düşünmekte insanı mutsuz eder. Bence fazla düşünmeden anı
yaşamak lazım. Hayatı akışına bırakmak...
Bazen önümüze engeller çıkar. Bu
engellerden biri de ailedir. Yani birçok kişiye göre. Ama bana göre aile
değildir. Çünkü insan en çok ailesinin yanında kendini mutlu, huzurlu, güvende
hisseder. En azından ben öyle hissediyorum. Bazen de tek engel sadece sensindir.
Kendine bir sürü engeller koyarsın, bahaneler bulursun. Ama hayat mutlu olmak
için çok kısa. O mutluluğu insanın kendisi yaratması gerekir.
Asıl olan senin neyi yapınca mutlu olduğundur.
Nelerden hoşlanırsın. Bunun için kendine “Neleri yaparsam ya da
kiminle olursam ben mutlu olurum?” sorusunu sorman gerekir. Mesela ben müzik
dinlerken, resim yaparken, sevdiğim kitapları okurken
mutlu oluyorum. Ailemle, dostlarımla zaman geçirmekte beni mutlu ediyor. Önemli
olan nerde olduğun değildir, ne hissettiğindir. Kimin yanında ya da
ne yaparken kendini mutlu huzurlu hissettiğindir. Unutma mutluluk aslında çok
yakınlarımızda bir yerde. Yeter ki mutlu olacağına inan!
Yorumlar
Yorum Gönder