Kendin Olmak/ Ayşegül Özdağ

İnsanlara güvenmek. Koşulsuz, şartsız onlara iyilik yapmak, yanlarında olmaya çalışmak. Bunları yapmama rağmen sevildiğimi, değer gördüğümü hissedememekten yorulduğum zamanlar oldu.

İyilik yap, iyilik bul derler ya, yaptığım iyiliğin karşılığı ne iyilik ne de kötülük oldu çoğu zaman. Bunları yaşamama rağmen yine iyilik yaptım, yine güvendim, inandım. Fakat hep aynı sonuçlar alarak yaralandım. Çevremde ne kadar az insan olursa ben o kadar az yorulurum diye düşünerek hayatıma daha az insan almaya çalıştım.

Bir şeyler yaşayarak, yorularak, emek sarf ederek öğreniyoruz hayatı. Herkes kendi için yaşıyor. Kendi için bir şeylere çabalıyor. Bazı insanlar var ki, kendimi onlardan sayıyorum, istesek de istemesek de tam anlamıyla kendimizden çok karşımızdakine önem vermiyoruz. Bazı insanlar konuşur, derler ki: "seni kendimden daha çok seviyorum." bu bir yalan. Kimse kimseyi çıkarı olmadan sevmiyor, bu hayatta kendinden daha çok sevesin.

Başkasına dönüşme tehlikesi var bir de. Birisi beni olmayı istemediğim bir kişiye dönüştürmeye çalışsa onu hayatımdan çıkarırım. Çünkü ben benim ve beni bu şekilde kabul eden herkes yanımdadır. Bu hayata bir kere geliyoruz çevremizdeki insanların istediği biri gibi olmaya çalışırsak hep keşkelerle, pişmanlıklarla yaşarız. Bence hiç bir şey kendimizden önemli değil. Ağlarız, güleriz, üzülürüz, pişman oluruz belki ama bunun keşke demeden daha iyi bir şey olduğuna eminim.

Ben kendimi yaşına göre, yaşıtlarına göre daha olgun ve güçlü bir insan olarak görüyorum. İsteyip de yapamadığım bir şey olmadı bu güne kadar. İş istemekte bitiyor çünkü. İsteyen herkes çaba gösterirse istediği şeyi elde edebilir. Kendimden nefret ettiğim, kendimi sevmediğim birçok günlerim oldu benim. Fakat daha sonra anladım ki; kimse kendimden daha önemli değil. Bu yüzden güçlü olduğuma inanıyorum. Buna herkesin de inanması gerektiğini düşünüyorum. Bir kere geldik, bir kere yaşayacağız. Kendinizi sevin. Kendinizle gurur duyun. Ben öyle yapıyorum.