"Savaşacağım tek şey kendimdi." Lakin bir tek bunu beceremiyordum. İçimde, kendimle verdiğim savaşta, her seferinde kendime mağlup oluyordum. Önümdeki engelleri aşabilmeliydim. Aksi hâlde her zaman toplumun dışında kalmış, kendi sorunlarını bile çözemeyen biri olarak göçüp gidecektim bu dünyadan.
Öncelikle yapmam gereken şey şuydu: kendimi gerçek kılmak. Bu da üç aşamada gerçekleşiyordu: Birincisi, kendimi sevmek. Kendimi kusurlarıma rağmen sevmem gerekiyordu. Eğer kendimi seversem aldığım ilk darbede yıkılmak yerine ayağa kalkmak için güç bulurdum kendimde. Özgüvenli olmamın tek yolu, kendimi sevmekten geçiyordu.
İkincisi, kendimi tanımak. Kendimi tanırsam daha olumlu kararlar alabilirdim. Daha güçlü bir kişiliğe sahip olmam içinde kendimi tanımam gerekirdi.
Üçüncüsü ise kendime güvenmek. Kendime güvenmem, korku ve şüpheye yer bırakmaksızın kendime inanmam demekti.
Bir sonuca varacak olursak, bu üç aşamayı geçmeyi başarabilirsem inandığım her şeyi yapabilirdim. Yaşıyordum, bu hayat benimdi, öyleyse hayatıma sahip çıkmalıydım. Ve sen, bunu okuyan kişi. Eğer sen de kendinle savaşıyorsan geç olmadan harekete geç.
Yorumlar
Yorum Gönder