Vazgeçme/ Emine Semerci


“Hiçbir şeyden asla vazgeçme; çünkü vazgeçenler yalnızca kaybedenlerdir.” der Abraham Lincolon. Vazgeçmemek gerekir yaşamdan, hayallerden, umutlardan. Zorlar bazen hayat, önüne engeller koyar sürekli. Başarmanı istemez ama vazgeçmene de razı olmaz bu hayat. Çabala ister, yorul; gerekirse düş hayallerin uğruna ama kalk, bir ele ihtiyaç duyma tek kalsan da kalk. Geçmiş acı verebilir. Gelecek adına umutlarını yok edebilir. O an gökyüzüne kaldır başını bak gökyüzünde desen oluşturan bulutlara ya da yıldızlara. Güneşin doğmaktan, ayın patlamaktan vazgeçmediğini hatırla. Denizin kayalara sarılmak uğruna gönderdiği dalgalara çevir başını sonra gücü kalmadığı halde dalda asılı durmaya çalışan yaprağa bak göz ucuyla. Çok zor geceler yaşadın. Belki anneni, babanı kaybettin. Belki sevdiğinden ayrılmak zorunda kaldın. Belki de kalbin kırıldı. Ben bunu bilemem ama acı insanı güçlendirir, derler. Acıların da sabit kalma. Geçen gece göremediğin yıldızı bu gece gördüğün için mutlu ol mesela. Mutlu olmak için küçük sebepler ara. Aramazsan çok üzülürsün, üzülürsen vazgeçer, vazgeçersen kaybedersin. Sen kaybeden olma. Hayatta hiç bir şeyden vazgeçme.

Yorumlar