Sabahın soğuk karanlığında
Galata’da
Ruhum hırçın dalgalarla boğuşurken
aklımdasın
Gözlerin tan vaktinin en güzel saniyelerini yaşatırken
Beyoğlu’nda eski bir binasın
Kalabalığın arasında eskiyen bir düşsün
Gözlerin ruhumun dalgalarından denize akarken son şarkımsın
Vapurda bıraktığım son düşümde güneşsin
Ay çiçeklerinin hayran olduğu güneş
Son bir nefes dudaklarından saçlarıma akarken açık kalan son
kitapçısın
Sahaflarda rastladığım ikinci el bir kitabın 14.
sayfasındasın
İşte oradasın vapurda metroda Ortaköy’den Beşiktaş'a giden
yoldasın
İstanbul’dasın yüreğimdesin
Hayalin ruhumda dans ederken farkında değilsin
Her adımın nasıl da ruhumu parçaladığını
Bu gece attım seni ruhumdan
fakat sen İstanbul’sun
İstanbul benim her zerremde
o kadar güzel ki..
YanıtlaSil