''Biliyorum, sizi pek ilgilendirmiyor anlattıklarım. Fakat benim bunları anlatmaya ihtiyacım var.'' der Jean - Jacaques Rousseau. Yazıyorum, yazdıkça rahatlıyorum. Okuyor gibi yapıyorsunuz çoğu zaman. Anlamıyorsunuz yazdıklarımı, ilgilenmiyorsunuz. Ama bu benim terapim. Aklımı yitirmemek için yazıyorum. Biliyorum ki yazmasam çok kalp kıracağım, bu yüzden karalayıp duruyorum. İnsanlar incinmesin diye yuttuğum kelimelerle dolduruyorum kağıtlarımı. Sizin umursamadığınız yazılarda ben kendimi buluyorum. Bir savaş içerisindeyim. Yazılarıma karşı olan insanlara yazılarıma karşılık veriyorum. Susuyorum sanıyorsunuz. Aslında hepinizden fazla bağırıyorum. Ama sadece kelimeler duyabiliyor bunu, bir de benim haricimde bu yazılarda kendini bulan nadir insanlar. Büyük bir topluluğa karşı büyük cümlelerle savaşıyorum. Sizin silahınız gurur kırıcı kelimelerken benim silahım beyin yoran sözcükler. Bana sonsuza dek “sus” diyebilir, karşı durabilirsiniz. Çizdiğim yol budur. Bu yoldan dönmeyeceğim ise kesindir. Benim bunları yazmaya ihtiyacım var. Siz de bir gün bunları okumaya ihtiyaç duyacaksınız. Buna her şeyden çok inanıyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder