Aşk simsiyah görünür dışarıdan. Çaresizliği, hapsolmuşluğu, üzüntüyü, ölümü anımsatır. Karadelik gibi içinize çeker sizi. Her yerinizi, bütün organlarınızı karanlığa boğar. Eğer bu karadelik içinde direnip kendinizi bırakmazsanız hayatta kalamazsınız. Tek yapmanız gereken bu aşka karşı direnmeyip kendinizi siyaha teslim etmenizdir. Böylece öğrenirsiniz bu karadelik, sevdayla birlikte yaşamayı.
Eğer hayatta kalmayı başarırsanız derinliklerinde bin bir çeşit renk sizi bekler. Baştaki simsiyah görünüşün sebebi de bu renklerin karmaşasıdır. Derinliklerine indikçe belirginleşir her bir renk. Yeşildeki dinçlik, mavideki huzur, kırmızıdaki tutku, mordaki gizem, kahvedeki olgunluk… Ve daha binlercesi vardır burada.
Bu renkleri sadece duygularla tasvir etmek doğru olmaz aslında. Kimi zaman uçsuz bucaksız bir okyanusa dönüşür mavi boğar sizi ya da kahve toprakta can bulup diri diri gömer. Kim bilir? Belki de ansızın kırmızı kor bir ateş olur da Eylül romanının Necip’i gibi yakar sizi.
Yorumlar
Yorum Gönder