Uzunca bir yolda yürüyorum. Siyah kulaklığımdan gelen sesler sürekli değişirken düşüverdin bak yine aklıma. Şikayetçiyim artık bu durumdan. Gittin sonuçta. Giderken anıları da götürmeliydin. Hayalini bana bırakmamalıydın mesela. Kokunu da almalıydın ciğerlerimden. Simsiyah gözlerin karşıma çıkıp durmamalı. Sol tarafım acımamalı artık. Siyah saçlarımı okşadığın parkın önündeki bank kaldırılmalı oradan. Senle beraber doğuşunu izlediğimiz güneşte varsın doğmasın artık. Ben gecelere aşık olurum bundan sonra. Yıldızları seyreder, aya bakıp iç çekerim. Geceleri yaşar gündüzleri ölürüm. Ama sen gelme aklıma. Arkada Cem Karaca çalarken gelme gözlerimin önüne. Yaşanmadı sayarım geçen günleri. Onca yaşanmışlık bırakıp giden adama ağlamamayı öğrenirim mutlaka. Sen beni unuttun sonuçta unutulma pahasına da olsa. Silerim konuşmalarımızı, yakarım fotoğrafları, yürümem anısı olan sokaklar da. Yapamam, yapamam, hayır. Ben bir rüzgarım, üşüme ihtimalin olduğu için esmeyen. Her ne kadar ben sen olamasam da, sen bensin. Ben seni unutursam kendimi unuturum. Ruhumu yok ederim. Sana bunu yapabilsem bile ruhumdan vazgeçmemek için yapamam.
Yorumlar
Yorum Gönder