Maycomb'da güneşli bir gün. Scout'la birlikte Öcü Radley'in evinin önünden geçiyoruz. Scout duruyor ve Öcü Radley'i evinden çıkarmanın en doğru yolunun evine torpil atmak olduğunu söylüyor. Uzun uğraşlar sonucu hamburger ısmarlamam şartıyla bu fikrinden vazgeçiyor. Jem'e hain planlar kurarak eve yürüyoruz. Calpurnia yine mutfakta Scout'la ikimizin en sevdiği tatlı olan fırında sütlaç yapıyor. Scout'la ikimiz birbirimize 'bu akşam ziyafet var' der gibi bakıp gülüyoruz. Üst kata çıkıp Jem'in odasına giriyoruz ve onun sır gibi sakladığı kutuyu kurcalıyoruz. Bir şey bulamayınca orayı öylece bırakıp çıkıyoruz ve Scout'un odasına gidiyoruz. Scout henüz okuma bilmiyor, o yüzden ben ona Atticus'un kitaplarından bir tanesini okuyorum. Scout'un bir gözü ise camda, Jem'in gelmesini bekliyor. Ve ardından Jem bahçe kapısında beliriyor. Onu görür görmez yatağın altına saklanıyoruz. Birkaç dakika sonra Jem'in odasından bağırışlar yükseliyor. Bu bağırışların nedeninin bizim odayı kurcalayıp, dağıtmamız olduğunu anlıyoruz. Endişeli bir şekilde yatağın altında bekliyoruz derken içeriye giren Atticus ve Jem'in ayaklarını görüyoruz. Jem bir dakika arandıktan sonra bizi buluyor. Haliyle yatağın altından çıkıyoruz. Atticus bize neden yaptığımızı soruyor. Biz ise şaka yapmak istemiştik diyoruz. Jem ise Atticus'un arkasında gözlerini dikmiş sinirli sinirli bize bakıyor. Atticus, Jem'e dışarı çıkmasını söylüyor. Atticus bize bu yaptığımızın doğru olmadığını anlatmaya çalışıyor. Scout, bunun bu kadar büyütülecek bir şey olmadığını söyleyince Atticus şöyle diyor: "Bir insanı anlayabilmek için o insanın baktığı açıdan bakmayı becerebilmelisin. Kendini onun yerine koyup her şeyi onun gördüğü gibi görmelisin." Scout'la ikimizde pişman oluyoruz ve Atticus'dan özür diliyoruz. Atticus bize kendisinden değil, Jem'den özür dilememiz gerektiğini söylüyor. Üçümüzde aşağı iniyoruz biz Jem'den özür dilerken, Atticus ise çalışma odasına giriyor. Mutfaktan gelen sütlaç kokusu bizi koltukta mayıştırırken, çalışma odasından Atticus'un sesi geliyor. Bir müvekkili ile konuşmasını dinliyoruz. Atticus şöyle diyor: "İstediğin kadar saksağanı vur vurabilirsen ama unutma, bülbülü öldürmek günahtır."
Yorumlar
Yorum Gönder