Hayat bir okyanustur. Bizse başıboş gemilerin kaptanlarıyız. Kimileri kendince bir rota çizer bu okyanusta kimileri ise tamamen dalgalara ve rüzgârlara bırakmıştır kendini. Bazı gemilerin yelkenleri daha iyi rüzgâr alır bazılarınınki ise delik deşiktir. Pek az geminin ise çok güçlü kürekçileri vardır, çoğunun ise kürekçileri zayıftır. Rota çizdikten sonra iyi yelkenlere ve güçlü kürekçilere sahip olmalıyız hedefe ulaşabilmek için.
Öncelikle rotası olmalı her kaptanın, hayatının anlamı olması için. Rota çizebilmek içinse okyanusu bilmek gerek. Okyanusu ne kadar gezerse o kadar öğrenir okyanusun haritasını. Fakat okyanusu tamamen bilmesi için bir okyanus olması gerek kaptanın zihninin. Bu zihindeki okyanus, hayat okyanusunu tanıdıkça derinleşecek, doğru bir rota çizmesine imkân verecektir. Zihinde okyanus değil de daha küçük birikintiler varsa rota da buna oranla yanlış olacaktır. Eğer içeride hiçbir birikim yoksa yani “almaz” dediğimiz düz bir tabaktan ibaretse rotasız bir şekilde bir oraya bir buraya savrulup duracaktır.
Rüzgâr ise şanstır. Bu rüzgâra karşı koymak mümkün değildir. Yelkenlerimiz rüzgârı tam verimle alabilirse doğru yönden esen bir rüzgâr bizi çok ilerilere kolayca götürecektir. Fakat ters yönde esen rüzgâr bütün çabalarımızı bir çırpıda yok edebilir. Bu rüzgârın yönünü tam olarak kestirmek imkânsızdır. Bu yüzden yelkenlerimizi delik deşik etmekle yalnızca birçok fırsatı kaçırmış oluruz. Kötü esen bir rüzgâr için hayıflanmamalı; iyi esen rüzgâra da çok sevinmemeli, ona bel bağlamamalıyız. Zira kötü esen rüzgâr her an yön değiştirebilir ve kederimizin ne kadar gereksiz olduğunu görürüz. Tam tersinde ise iyi rüzgâr yön değiştirebilir ve çok büyük hayal kırıklığına uğrayabiliriz. Rotamızı çizerken kötü rüzgârlara karşı her zaman tedbirimizi almalı, iyi rüzgârları ise hesaba katmamalıyız. Eğer iyi rüzgârları hesaba katarsak bu bizi tembelliğe iter ve hedefimize ulaşmamızı geciktirir veya engeller.
Kürekçiler ise becerilerimiz ve bilgilerimizdir. İnsan fiziksel ve zihinsel olarak geliştikçe kürekçileri de güçlenir. Rüzgârların esmediği yerde kürekçilerin sözü geçer. Fakat çoğu zaman karşı koyamazlar rüzgârlara. Ters esen tek bir rüzgâr bile kürekçilerin bütün emeğini yok etmeye yetebilir. Fakat rüzgârların ne zaman eseceği kestirilemediği için onlar yokmuş gibi plan yapmalı kürekçilerimizi durmaksızın güçlendirmeliyiz. Böyle bir gemiyi hiçbir şey rotasından alıkoyamaz, kaptanın ölümü bile. Görüyoruz ki bazı gemiler binlerce yıl sonra rotalarına ulaşmıştır. Bazıları ise yüzyıllardır rotalarından sapmadan hedefe varmak için hâlâ kürek çekmektedir.
Yorumlar
Yorum Gönder