Yine bir sonbahar günü
Ve sabahtan akşama kadar ağlayan çocuk
Külahından düşen dondurmasına küskünce bakan
Ve yenisini almayı reddeden annesine sinirlenen
Dünyadaki en kötü şeyin bu olduğunu düşünen çocuk
Sakın büyüme
Büyüme ki bilmeyesin gerçekleri
Büyüme ki gülmeyesin şu zamanki haline
İstemeyesin çocukluğunu geri, özlemeyesin
Uyanmak için güneşin ta tepeye gelmesini bekleyen çocuk
Her şeyden çok yaşa çocukluğunu
Ona hasret kalmaktansa
Gülebildiğince gül ve ağlayabildiğince ağla
Toprakla oyna, çamurdan evler yap, otlardan yemek
Ya da araba sür duvarlarda, gürültü yap, top oyna
Yap yapabiliyorken her şeyi, sinirlendir komşuları
Olsun çocuksun kim kızabilir ki sana
Büyürsün elbet, herkes büyür
Ancak
Ya dönüp çocukluğuna gülersin
Ya da ne olduğunu bilemezsin çocukluğun…
Yorumlar
Yorum Gönder