Abidin, mutluluğun resmini çizebilseydi belki kokusu da olurdu mutluluğun. Şimdi bunu da nereden çıkardın, diyeceksiniz. Durun, derdimi baştan anlatayım. Keyifli pazar kahvaltılarını bilirsiniz. Hani çay içip gazete okunulan. Gazetede okuduğum bir haber, kahvaltımı matematik problemine dönüştürdü. Hollandalı bilim adamları, bilmem kaç deneyden sonra mutluluğun kokusunu bulmuşlar. Denilen o ki, mutlu bir insanın kokusu size de mutluluk verirmiş.
Adamların ilmine, bilimine kafa tutacak seviyede değilim. Her şeyden önce bilime çok saygı duyduğumu ve her zaman bilimden yana olduğumu belirtmek isterim. Fakat efendim benim anlamadığım, buradaki olayın çok değişken olması. Demem o ki, mutluluk insandan insana değişir, farklı algılanır. Hatta bir insan, hayatının farklı zamanlarında mutluluğu farklı kelimelerle tanımlayabilir.
Bir anne için mutluluğun kokusu pek tabii evladının kokusu olabilir. Kimisi sevgilinin kokusu der, huzurdur der. Mutlaka yapmışlardır böyle bir film, kim bilir belki Titanik'ten daha etkileyicidir. Sonra efendim, fakir bir çocuk için sıcak ekmek kokusundan daha güzel ne olabilir? Sonra bir hocam olmuştu benim, pek güzel keman çalardı, reçine kokusunu çok sevdiğini söylemişti bir gün. Gözleri gülmüştü. Mürekkebe âşık bir yazar da der ki size, mutluluğun kokusu budur. Sonra sanmıyorum ki yollardaki bir gezgin benzin kokusuna gülümsemesin. Bana sorarsanız papatyalar ve deniz kokusudur mutluluğun en çok yakıştığı.
Gelgelelim haberdeki "mutlu insanın kokusu" deyimine. Şimdi hiçbirimizin yabancı olmadığı bir senaryo çizelim. Bir otobüstesiniz. Fantastik bir şeyi yok otobüsün, sadece leş gibi ter kokuyor, normal otobüs yani. Arkalarda bir amca var ama nasıl mutlu, senaryo değil mi bu, dünyanın en mutlu insanı bu amca olsun hatta. Ama işte kokuyor adamcağız, belki mutluluktan üç kilometre koşmuştur kim bilir. Sanmıyorum ki siz bu kokuyla mutlu olasınız.
Sizi mutlu eden, bu adamın gülümsemesi olur. İçten mi içten, kocaman sıcacık bir gülümseme. Budur sizin de içinizi ısıtıp sizi de mutlu edecek olan.
Ben derim ki mutluluğun bir kokusu varsa da bulunması imkânsızdır, neye değer verdiğine, neyin tutkunu olduğuna göre değişir. Ve bir insanı mutlu etmenin en etkili yolu, gülümsemektir.
Kusura bakmayın ben bu abileri yalancı çıkartmak istemedim. Heh ne diyordum başta, Abidin resmini çizememiş mutluluğun, siz kokusunu bulabildiyseniz, değmesinler bilimselliğimize!
Yorumlar
Yorum Gönder