Eylülde gelme.
Sonra,
Tomurcuklara giyotin olur yaprakların sarısı.
Ölüme şikâyet eder bebek sesleri,
Eylül, yokluğunda ayrılığa soyunur.
Gözlerim sıcak ellerine acıkır,
Oruçludur yokluğundan bu yana.
Ellerimse yeşili arar,
Kekeme bir çocukla salâ verir,
Yeni doğmuş, yeni hatırlanmıştır gözlerinde.
Tohumlarım da çürük
Saçlarına saklanır, kötü kokar.
Niyetleri temizdir;
Sevişmesin karanlıkla hasretin,
Kirlenmesin toprağın son sözleri…
Eylülde gelme.
Sonra,
Tutamam yapraklarını,
Yüzünü hayal edemem,
Etsem bile söyleyemem bendeki suretini.
Hatırımda yalnızca gidişin gizli,
Ezberlettin.
Ezberledim ardını ayak seslerinin,
Ardını içime haykırdım hep.
Kimseler duymadı
Sen duymadın; ama çirkindi, gürledi,
Gönlüme yağdı gidişinin son adımı.
Yorumlar
Yorum Gönder