LEYLA OLMANIN SON VAKTİ /Aslıhan AYATA


Kızgın bir ateş meydanı yüreğim
Çiçeklerin lütfuna kalmış,
Garip bir ay parçası yüreğim.

Bir damla suya hasret çöl gibi dudaklarım,
Her kelimede adını titreten,
Ve şafak son bulduğunda göklerde
Yalnız sesindir yankılanan
Virane çöllerde...

Bir resmin perdesi daha kapanıyor ellerimde
Derin akşamlar uyandırıyor hüzünleri
Havada bir lavanta esintisi
Bir teselli bırakıyor saçlarıma
Ve dudaklarımda vuslatın son izleri...

İşte yine bir Leyla olmanın son vakti
Sellerde yüzüyor insafa gelmiş aşklar
Adın bereket yağdırsın kalbime
Seni her geceme işlediğimde…

Yorumlar