Mektuplara, sonunda beni
Sen gibi güldüren mektuplara
Sesimin inceldiği,
Okurken ağlamaklı olduğum,
Hecelerinde durgun suların şaha kalktığı
Gecelerde bembeyaz kâğıda
Gül çizdim, yüreğimin alıyla.
Kuru gülleri koparan çocuk
Tekrar çıkar diye yüreğine eker.
Adın geldikçe hatırıma
Filizlenir sessizliği
Mavi haykırışlarımın.
Duaların en içteni çıkar
Hapishane duvarlarından.
Sokak satıcılarının bağırışı kadar
Gün batımı kadar sıcak
Özlenen resmi çizer umutlar.
Kemiğe bürünmüş yalnızlığım
Koyu gürültüsü
Renksiz bakışları demir kapıların
Kaybolur gece yarısı,
En aydınlık olduğu vakit
Yıldızların...
Yorumlar
Yorum Gönder