GÜVERCİN BAKIŞLI YALNIZLIK / Elif BEZİRHAN




































Bir karanlıktır sürüp gidiyor gözlerinde,
Aşkın kıyısına vurmuş gemilerde arıyorum seni.
Gölgene sığınıyor yolcular.
Son durak ayrılık mıdır illa ki?
Güneş dağınık saçlarını uzatmış kucağıma,
Kurumuş tüm menekşelerin.
Çatlamış kalbimi baştan sona badana etmişsin.
Bu beyazlık leke kaldırmaz ki.
Bir suskunluktur dökülüyor dudaklarından.
Şehrin kaygısı yansıyor satırlara,
Güvercin bakışlı yalnızlıklara…
Mecazi aşkların mecazi karakterleriyiz şimdi.
Tükeniyoruz mürekkebin kuruduğu yerde.


Yorumlar