EKİM AYAZI / Ali TÜRKALP

Yüreğimin yaprakları döküldü sözlerimden,
Derin sevgimin utancında boğuldu ellerim,
O karanlıkta, gölgen girdi gireli kanıma gözlerinden,
Siluetin yedi bitirdi bedenimi, dinmez oldu sellerim…

Bir papatya sallandı kalemime dilimden,
Uykum pek hafifmiş hakikat, irkildi güzlerim…
Bir ekim gecesi aktın düşlerimden,
Sensizlik, öylesine kırgın ki sezemezsin…

Bilincimin koyu kılıfına ışık tuttu ellerin,
Ellerinden süzüldü de gözlerime geldi çattı güneşin,
Saçların olan ferimi uçurdu sahile,
Sayende, aç boşluklarla doldum böylece…

Sabahın ilk ışıkları tıklıyorken camını,
Rüyalarım derya oldu yastığımda,
Sularından sıyrılmak nasıl da yaktı canımı?
Meltemini duyar gibi oldum sol yanımda…

Utancım kör düğüm oldu dilimde,
Aynalar fısıldaştı deliliğimin dedikodusunu,
Yansımanda uyukladım tüm umudumu,
Hislerim üşüdü, sıfırın altında aktı kirpiklerimden…

Dilime dolanan bir Barış Manço şarkısı,
Leylasına eremeyen Mecnun gibiyim…
Dökülen saçlarımın gelmiyor ardı arkası,
Dört duvarın arasında sıkışmış, sevdamı bitireyim…

Son düşümün omzunda bir kuş uyuyor,
Tut elimden dökülen tüyleri toplayalım…
Elimde denizlerden bir koleksiyon, mehtabı doya doya koklayalım,
Hangi kumsalda sabahlarsam sabahlayayım, güneş sensiz doğuyor…

Yağmur uykulu, serpiştiriyor belli belirsiz,
Bir ekim gecesinin ayazı var sesimde…
Saçlarım biçilmemiş çimler misali, şekilsiz,
Tel tel itinayla konuyor damlalar, inceden inceden…

Kesilmiş son yaprak gül ağacından,
Dizlerim, çözüldü çözülecek, sıtmalı bülbül,
Islak penceremde sözlerim okunur çay bardağımdan,
Budayacaksa budasın artık hayallerimi, bıktık şu bahçıvandan…

Kendine yeni yeni geliyor çiçekler…
Güneşin vurgununa aldırışsız,
Gözleri kararmış papatyaların, sevdalar arayışsız…
Son yıldızın kayışını aşkla izleyecekler…

Bir gök gürültüsüyle uyandırdın bendeki seni,
Ruhum kan ter içinde boğuldu hayalinde,
Çeşme başında düşürdüm, hesapsız sevgimi,
Saklama görüyorum gölgem senin ellerinde…

Ve benim şimşeklerim sensin sevgili…
Seninle sınanır oldu bulutlarımın sessizliği,
Mandalinaların kokusunu okudum ıslak topraktan,
Umudum, bir ağrı, saplandı sol şakaktan,
Ve benim şimşeklerim sensin sevgili…