Zamanın kovalamacasıdır aşk.
O şehre ayrı mevsimlerde aynı kalple gitmişizdir.
Deniz bana, bulutlar sana kızmıştır.
Muhtemelen aynı çayı içmişizdir,
Koyu ve şekersizdir.
Ben yer altından seçmişimdir meskenimi,
Seninki sahil kenarı.
Sen Kız Kulesi, ben Yerebatan Sarnıcı.
Martılar bilmez benim nidalarımı,
Kuşlara okumayı pek sevmem bayım.
Pikabın radyosu yoktur olsa Cem Karaca çalardı.
Kırık asfalt seslerinin melodisi olur kendince,
Gece yollar karanlık ve ıssızdır.
Yanına aldığın birkaç mısra şiir de dökülür zaten,
Ben sigara küllerini boşaltmak için mola verenlerdenim bayım.
Gittiğim her yeri hatırlarım,
Ama sana yollarım aksaktır.
Şehrin yüzü farklıdır, bir tiyatro sahnesinde büyütülür aşk.
Bindiğin vapurlar sallanır, bazen de bozulur metrolar.
Bilmez futbol kurallarını mahallede top oynayan çocuklar.
Ben paralel evrene inananlardanım bayım.
Kim söyledi sana kurmacanın basit kaldığını?
Bana da demişlerdi, şehrin beni sana kavuşturacağını.
Yorumlar
Yorum Gönder