Ellerin rüzgârın sesinde yol buluyor,
Gecen kabuk bağlıyor sabahıma,
Yüreğimdeki karları üşütme sakın.
Yalnızlık, aşk yağmurlarının
Donmasıydı bir yaz günü,
Sen silinmeyen gözyaşım oldun hep.
Avucumda büyüyen cümleler,
Gölgeni taşıyor aynalara,
Sen sırdaşı ol hayallerimin.
Rahmet kapılarını terk edip
Kuş damlalarını dağlara uçuruyordu öfke.
Ne olur, ayaza bırakma soğuyan harflerimi…
Yorumlar
Yorum Gönder