Sevgilim buzullarda doğan bir güneş gibiydi
Her sonbahar yapraklarıyla içimizi savuran.
Hayaller, yelkovan gibiydi,
İki dünya arasında mekik dokuyordu
Kararsız gölgeler…
Marifet dilleniyordu, suya asılmış dualarda,
Mahcuptu fotoğraflar, sessiz çerçevelerde.
Kırık bir düşünceyi temrin ediyordu dalgalar,
Gece, hançere dönüyordu yeşil gözlerinde.
Çiseleyen umutlar kalmıştı geriye
Bir de ıssız kuyulara yansıyan
Titrek mehtabın.
Sevgilim buzullarda doğan bir güneş gibiydi
Her sonbahar yapraklarıyla içimizi savuran.
Yorumlar
Yorum Gönder