Dudağımın kenarındaki kıvrım üşendi,
Gülümseyemedim,
Yüzümdeki kaygısız gülüşün eskidiğini fark ettim,
Ne mi yaptım,
Hurdacıya verdim hayallerimi,
Kullana kullana eskittiklerimi, yıprattıklarımı.
Düşünmekten, zihnime
ahbap yaptıklarımı,
Hayal olmayı bırakıp
Araf’ta bıraktıklarımı,
Çağın vebası üstadım
Üşengeç gülüşler, hurdacıya verilmiş hayallermiş.
Bunu anladım.
Yorumlar
Yorum Gönder