uysal bir kediye benziyor sesim
harflerin fısıltısına kulak vermişken
boğuluyor kendi mürekkebinde
ve imlası eksik kalıyor gözlerinin.
sessizliğine bir uçurtma gibi
rüzgârın mezarlığında süzülürken kalbim
toprağın cinnetini sayıklıyor.
yağmur basıyor yüreğindeki düşü
suların aynası hep sen oluyor
düşünmeden kanatıyor aşkı.
yalnızlığın zehirli okuna batırmak istemiyor
yüreğindeki zehri.
Yorumlar
Yorum Gönder