RUHUMA DÜŞEN ABIHAYATSIN ÖĞRETMENİM / YALÇIN TEKİN

Çöle düşen her damlayı,

Sığdırdın Yunus’un heybesine.

Harfler buluşmazken bir mektupta,

Divanlar yazdırmayı öğrettin öğretmenim.

Sınırları aşan Mevlana idi,

Ziyayı gösterense Şems,

Sen gel Şems ol bize,

Bir hülyada buluşalım öğretmenim.

Baharı yaşamayı nasıl öğretmişsen,

Bulut ol, çatlayan ruhumuza,

Nisan yağmurlarını getir,

Semerkant’ı, Buhara’yı, Medine’yi getir…

Küskündük fani suretlerimize,

Yarınlarımızı keşfetmeyi öğrettin bize,

Ateşe düştük, çevirdin denize,

Ruhuma düşen abıhayatsın öğretmenim.