Ben küçük bir çocuktum,
Sen ise koca bir güneş.
Ve sonra düştüm senin bilgi denizine,
İçtim seni kana kana doyasıya.
Bilmiyordum hayatın anlamını,
Küçüktüm, boştum, çocuktum.
Doyasıya koştum, yoruldum,
Ve sonra sen çıktın karşıma.
Ellerimi aldın avuçlarımın arasına,
Beyaz bir kardelendin sen yaprak yaprak açan.
Bir çığlıktın sen dalga dalga yayılan.
Kanadında umutlar taşıyan biricik meleğimsin
öğretmenim.
Bir yağmur bulutuydun sen,
Gittiğin yere bilgi götüren,
Harflerin büyüsünü, kelimelerin düğümünü öğreten.
İnsan olmayı, kardeş olmayı, barış olmayı öğreten.
Yorumlar
Yorum Gönder