Elimden gelen tek şey;
Ruhunu çiçeklere boyamak.
Bir tek bu kaldı elimde
O da tek çare...
Masallar bile bitti
Derin oyuklar bıraktığın kalbim
Bir senin hayalini bitiremedi.
Mevsimler kucak açarken sana,
Benim kollarımı yetim bıraktın…
Ölü bir toprak uyutur şimdi seni,
Gecenin acımasızlığından,
Bir tek ay ışığı korur...
Gülüşün;
Gökkuşağından tohumlar dikerdi gönlüme
Bu yüzdendir her rengi sevişim.
Oysa yağmurları yuva bilse de bedenim,
Güneş'im olmadıkça ne fayda!
Yerin altı bana layık yeryüzünün ışığı.
Sen göklerin çocuğusun,
Sen benim kavuşamadığım aydınlığımsın...
Yorumlar
Yorum Gönder