Hep
Eylül
Seni
gördüğümde,
Bulutlu bir hazan
günüydü.
Ağaçlar yapraklarıyla konuşuyordu,
Çiçekler bulutlarla
Ağaç, rüzgâr ve o hüzünlü yüzün,
Bir şiir olmuştunuz
kimsenin bilmediği
Gözlerin bir yağmur damlasıydı,
Eylüldü,
Sen gittiğinden beri hep
eylül...
Yorumlar
Yorum Gönder