Vâveyla Saati / Saniye Küçükkeskin

Bir vâveyla saati 

Gündüzün geceye veda vakti 

Bulutlar kızıla çalan kahve rengi

Güneş tekrar gelmeyecek sanan

Gün' aşıkların boynu bükük 

Toprak yağmura hasret kalmış 

Yüreği çatlak 

Rüzgâr acısından başakları ağlatır 

Sessiz, kuru, kırık, soğuk vâveyla