Dertlerini şiirlere saklıyorsun
Mürekkep ağlıyor ağırlığına,
Islanıyor kağıt.
Bir kelime buğulanıyor.
Karanfil kokmaya başlıyor harfler.
Acının kokusu siniyor her birine.
Sonra zarflara hapsoluyor kağıtlar.
Anlıyorlar sessizliğe terk edildiklerini.
Ve bekliyorlar,
Belki bir şiir kuşu bizi kurtarır diye.
Ellerine sağlık
YanıtlaSil