Kendini Bulmak / Saniye Küçükkeskin

 

“İnsan; sadece kendisine ait bir yanıt aradığında, kendini daha açık, daha ayrıntılı anlayabilmek için hayatının akışını tıpkı bir harita gibi serer önüne. Kendini başkalarına değil, kendine açıklama ihtiyacı duyar." der Stefan Zweig Kendi Hayatının Şiirini Yazanlar’da.

Bundan mıdır mutsuzluğumuz, tatmin olmama hâlimiz, hiç eksilmeyen şikâyetlerimiz? Kendimizi başkalarına açıklamaya mecbur hissediyoruz, buna ihtiyacımız var sanki.

Sanayi Devrimi’yle birlikte insan kendi varlığını unutmaya başladı. Her olgunun, her davranışın karşılığını başka insanlardan bekledi. O, makinenin çarklarından biriydi ve hareket etmek için diğer çarklara ihtiyacı vardı.

Kitapların bizi özgürleştireceğine inanıyorum. Kimse için değil, bizi mutlu ettiği için, okurken kendimizi bulduğumuz için kitapları seviyoruz. Okurken kendi yol haritamızı sereriz önümüze. Kitap bizi bize açıklar. Karşımıza geçer ve bize sorular sorar.

Sorular arttıkça kendimizi fark ederiz. Mutluluklarımız, mutsuzluklarımız belirginleşir. Bir hayatımız olduğunu biliriz. Bu, sorumluluklar getirir. Kendimizle yüzleşmek kolay değildir.

Otobiyografik kitaplar da bir bakıma kendi ile yüzleşen yazarların kitaplarıdır. İyisiyle kötüsüyle tüm yaşamını anlatır yazar. Ya da biz öyle zannederiz. En azından bunun için çabalayan bu yazarlar artık acılarını kabullenmiştir. Acıyı içlerinde karşılamışlardır.

Hayat acısıyla, tatlısıyla yaşanacaktır. Aslolan acıyı bal eylemektir.

Kemal Sayar'ın da dediği gibi ağrıdan, acıdan, sızıdan uzak durmak eğer mutluluksa her varlık kendince bir mutluluk içerisindedir. Ama asıl mutlu olan kendini kendine açıklayıp acılarını olduğu gibi kabul edebilen insanlardır. Bu insanlar sadece mutlu değildir aynı zamanda kendi benliğinin özüne ulaşabilmiş olgun insanlardır. Acı öyle kolay kolay içe alınıp işlenebilecek bir olgu değildir.

"Mutluluk peşinden koşulan bir şey değildir, tesadüfi bir karşılaşmadır. Istırabı dağıtan mutluluktur." der John Berger. İnsan, özünde harmanladığı acıdan mutluluğu süzer; o mutluluk ile çektiği ıstırabı dağıtır. Fakat bazı sonuçlar vardır sürecin sonunda. En önemlisi ruh büyümüştür artık.