Birden gülümseyen yüzün
çırpınırken zihnimde
Bakışlarım umutlanır sessizce
Sensizliği anlatırken
cümlelerimde
Gündüzler olur dipsiz siyah
bir gece
Sensiz yarınların gecelerinde
İnerken gözlerinin karası
akşam gibi üstüme
Yankılanır mı göğünde
Bitmeyen hasretimin çığlığı
Ki sen karanlıkları yırtıp
aydınlatırdın
Şimdi ise her türlü ışığa
kapanmış sanki gözlerin
Sesin yıldızlı gecemken
Suspus olmuş bütün
söylediklerin
Ve şimdi imkânsız sularda
tutuşan gemi misali yüreğim
Sabahların aynasının ürkek
bulanıklığında
Feryadım olurken adın
Anlamam, ben mi beyhude
bekleyenlerdenim
Yoksa sen mi gidip de
gelmeyenlerdensin
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil