KUM TANELERİ / Nazife Nur GÖKSU

























Unutamadıklarım var içimde...
Gecenin yılan sessizliğinde saklanıyorlar,
Yanmış fotoğrafların külleri gibi
Belki yeniden doğmayı bekliyorlar…

Zor...
Acılarımı kum taneleriyle kapatmaya çalışmak,
Her karanlık gecemde,
Seni bir tuval gibi çalışırken
Fırçamı son kez dokundurduğumda,
Tüm renklerinde boğulmak…

Uzaksın bana...
Varken, yıldızları bile tutabilen ellerim,
Güneşe sonsuz bakabilen gözlerim,
Seni her şiirimde usanmadan söyleyen dilim
Hep uzak sana…

Öyle imkânsız ki...
Seni bir cümleye koymak,
Kelimelerim saklanırken harflerimin arkasına,
Ebelenmekten korkan bir çocuk gibi
İsmini bir kez olsun anmak,
Yağmur damlalarının birbirine çarpma ihtimali…

Yorumlar